Leczenie chorób przyzębia jest w ciągu ostatnich 40 lat tematem dyskusji, które mają na celu identyfikację najlepszego podejścia chirurgicznego, pozwalającego na eliminację kieszonek pozostałych po leczeniu niechirurgicznym.

Jednym z najczęstszych efektów niepożądanych są recesje dziąseł, do których dochodzi przede wszystkim po leczeniu chirurgicznym.

W niniejszym wykładzie opiszemy najczęstsze techniki chirurgiczne, powszechnie stosowane w przeszłości w leczeniu utrzymujących się kieszonek, a szczególnie wszystkie związane z nimi powikłania, porównując je z najnowocześniejszymi, minimalnie inwazyjnymi metodami leczenia. Szczególną uwagę zwrócimy na leczenie w strefie estetycznej oraz na rolę szycia dla zakończenia zabiegu i zapewnienia bezpiecznego procesu gojenia rany. Omówimy również wykorzystanie systemów powiększających i narzędzi mikrochirurgicznych dla zminimalizowania naprężeń w obrębie tkanek.